Categoriearchief: verderkijken

Seniorenuitje naar het Wereldpaviljoen.


Donderdagmiddag 5 september vond het jaarlijkse seniorenuitje plaats, ditmaal naar het Wereldpaviljoen in Steyl. Dat is een voor Nederland unieke attractie, die jong en oud weet te boeien.
We waren met dertien en werden onthaald met koffie/thee met vlaai, waarna we vertrokken op een bijzondere reis.

We stapten in de romp van de laatste Fokker 50, en vlogen naar Nicaraqua, Midden Amerika, en werden onthaald door een strenge douaniere. Nadat alles in orde was bevonden, maakten we kennis met een heel andere samenleving dan de onze. Het is er veel soberder, dan bij ons, maar niet ongelukkiger. Het katholicisme is er nadrukkelijk aanwezig.
Daarna reisden we door naar Ghana, in Afrika, wat weer heel anders is. We maakten een wilde busrit van hoofdstad Accra naar het dorp Tonga. Je moest wel over een sterke maag beschikken, om die rit te doorstaan.
Tenslotte kregen we een les in het bespelen van djembés, traditionele Afrikaanse
trommels. Voor ons senioren was het wel vermoeiend, maar ook heel bijzonder.
We werden ook getroffen door het enthousiasme van de vrijwilligers, die ons ontvingen. Zoeken gemeenteleden een plek, om met kinderen/kleinkinderen naar toe te gaan, dan kan ik het Wereldpaviljoen van harte aanbevelen!
Jan Doornenbal.

Kerken bezoeken moskee Heerlen

Op initiatief van de Raad van Kerken in Venlo bezochten vrijdag 9 februari leden van Limburgse kerken de Moskee in Heerlen. Er waren mensen van verschillende geloofsgemeenschappen (RKK, PKN, Legers des Heils, Luthers, Gemeente Gods) uit Treebeek, Brunssum, Heerlen, Venlo en van Luthers Zuid-Nederland. Tien in getal. Dus uit Limburg, van Noord tot Zuid.

Een bezoek om de gevoelens over de bekladding van de moskee met discriminerende en onterende leuzen met de gelovigen van de moskee te delen.

Ze schreven:

We hebben in de pers gelezen over het vandalisme en de racistische leuzen, die op de ingang van uw moskee zijn geschreven. Met de bloemen en deze kaart willen we onze verontwaardiging en afschuw met u delen. Geen enkele reden kan soortgelijke handelingen rechtvaardigen. Vanuit welke religie wij mensen God ook aanroepen, we houden vast aan ons geloof in God, die ons mensen oproept om vreedzaam en respectvol samen te leven.

Het gebaar is door de Moskee-gemeenschap enorm gewaardeerd. De ontvangst, ook door de Imam was hartelijk. We kregen Marokkaanse thee, koffie, dadels en een hele warme maaltijd aangeboden. Het was hartverwarmend.

Hieronder enkele foto’s.

Bericht van de PKN: 12 november klimaatmars

Op zondag 12 november is de mars voor klimaat en rechtvaardigheid in Amsterdam. Voorafgaand wordt er in verschillende Amsterdamse kerken aandacht aan besteed.

Klimaatmars en viering(en)

Groene Kerken, een initiatief van Kerk in Actie en de Maatschappij van Welstand, neemt deel  aan de klimaatmars op zondag 12 november in Amsterdam en hoopt dat veel kerkleden dit voorbeeld volgen. Er is die dag ook een interreligieuze viering in de Westerkerk, en deelnemers zijn welkom in de ochtenddienst van de Dominicuskerk. 

Scriba De Reuver kan zich voorstellen dat mensen aarzelen om mee te lopen, omdat ze op zondag wellicht gewoon zijn om naar hun lokale kerkdienst te gaan. Hij schreef de volgende woorden in de nieuwsbrief van Groene Kerken:  

“Misschien aarzel jij of je mee zal lopen. Op zondag ben je wellicht gewoon naar jouw lokale kerk te gaan en om dit hiervoor nu te laten schieten? Uitgerekend de zondag is toch de dag om samen met anderen God te prijzen? Zeker, maar kan dat niet op heel verschillende manieren, vanaf de kerkbank maar ook vanaf de straat? …..
Lees verder op de website van de Protestantse Kerk

Meer informatie over de klimaatmars op de website van de Groene Kerken

In het donker

Kent u het MuZIEum?
Een heel bijzonder museum in Nijmegen.
In dit museum zie je niets.
En dat is de bedoeling.

In het donker loop je met een gids door het museum en ervaar je hoe het is om als blinde mens door de wereld te gaan. Al tastend en zoekend kom je er achter waar je bent.

Je gaat op ‘bezoek’ bij iemand.
Vind maar eens de bel, loop binnen in een onbekende kamer, zoek de bank, de kast, de tv…
Je loopt over straat.
De auto’s, fietsers, trams, alles hoor je om je heen. Hoe steek je over? Waar staan de lantaarnpalen en de afvalbakken? Daarna boodschappen doen. Waar vind je de pindakaas? Het blik conserven is wel te herkennen, maar wat zit er in?

Al lopend door dit museum ervaar je dat andere zintuigen mee gaan doen. Je gaat als het ware met andere ‘ogen’ kijken. Horen, voelen, ruiken wordt veel belangrijker. En aan het eind van de rondgang, wanneer de deur op een kier gaat, is het verbazingwekkend hoe zelfs een heel klein lichtstreepje al zichtbaar is in de duisternis.

Soms voel ik me in de gewone wereld ook als een tastende en zoekende mens.
In corona-tijd weten we eigenlijk niet goed wat we moeten doen, welke kant we opgaan, wat de beste weg is. In kranten, op tv, op internet lees je over een klimaatcrisis die bestreden moet worden, een dreigende obesitascrisis, schulden, werkloosheid, oorlog om water, olie …
Het ziet er donker uit, heel donker. Je zou er moedeloos van worden.

In de Adventstijd ontsteken we een kaars. Eerst één, dan twee, drie en vier. Telkens komt het licht dichterbij. Het geeft hoop, troost en bemoediging. Een licht om ons op te richten.
Gelukkig wordt het ook dit jaar weer Kerst en vieren we de komst van Jezus, het Licht van de wereld.
Met vallen en opstaan, zoekend en tastend, mogen we ons leven leven zoals Hij het ons heeft voorgedaan. We zullen vast struikelen, op elkaars tenen staan, ongewild aan een ander voorbij gaan. Maar we kunnen ook lichtpuntjes zijn voor elkaar, als kaarsjes in de nacht. Jij in jouw klein hoekje, en ik in ’t mijn.
Een gezegende Adventstijd toegewenst.

Marian Hofstra